منتظر
حـاج سید حسین حائرى , ساکن ارض اقدس مشهد الرضا (ع ), در اوایل ماه ذى القعدة الحرام سال 1364, فرمود: حـدود سـال 1304 هـجرى , در ایام دهه محرم سیدى غریب که او را نمى شناختم به منزل من در کـرمـانـشاه وارد شد. ما چه کردیم برای مهدی؟ کی شنیدیم صدای مهدی؟ چشممان بسته شده کور شدیم! جای نزدیک شدن دور شدیم! یادمان رفته که مهدی هم هست! یادمان رفته که عهدی هم هست! یادمان رفته که او پشت در است! در به رویش نگشودیم چرا؟ لایق وصل نبودیم چرا؟ شیعیان خواب بس است برخیزید! هجر ارباب بس است برخیزید! هر که را می نگری پردرد است! در پی آمدن یک مرد است! غم مخور آمدنش نزدیک است! روز پرچم زدنش نزدیک است! تعجیل در فرج ایشان صلوات ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی با شیعه ای همچون من حقا که تو تنهایی هر چند گنهکارم، با روی سیه گویم دل بی تو به تنگ آمد وقت است که باز آیی
غالبا زوار چه اهل علم و چه غیر ایشان از عراقین (ایران و عراق فعلى ) بدون هیچ آشنایى بر من وارد مى شدند و من از ایشان پذیرایى مى نمودم .
| Design By : Pichak |
