حضرت آیة الله العظمى سید محمد شیرازى – اعلى الله مقامه الشریف – تشرفاتى مکتوم و ناگفته به محضر مقدس حضرت ولى الله الاعظم (عجل الله تعالى فرجه الشریف) داشته اند که سه إلى چهار موارد از آن ها را برادر مکرم ایشان حضرت آیة الله حاج سید صادق شیرازى – دامت برکاته – در یک سخنرانى در جمع بستگان و نزدیکان اظهار مى دارند. ایشان فرموده اند: اجمالاً ایشان سه بار خدمت حضرت بقیة الله (أرواحنا فداه) رسیده اند که فرمودند نمى خواهند مطلب گفته شود، البته شاید بیش از این سه مورد هم بوده باشد، اما سه بارش را من مى دانم.

عالم جلیل آخوند ملازین العابدین سلماسى (ره) فرمود: روزى در مـجلس درس فخر الشیعه، آیة اللّه علامه بحر العلوم (ره) در نجف اشرف نشسته بودیم، که عالم محقق جناب میرزا ابوالقاسم قمى - صاحب کتاب قوانین - براى زیارت علامه وارد شدند.

آن سـال، سـالى بود که میرزا از ایران براى زیارت ائمه عراق و حج بیت اللّه الحرام آمده بودند.کسانى که در مجلس درس حضور داشتند که بیشتر از صد نفر بودند متفرق شدند فقط من با سه نفر از خواص اصحاب علامه، که در درجات عالى صلاح و ورع و اجتهاد بودند، ماندیم.

سید بحرالعلوم (ره) به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد.

در بین راه راجع به این مساله، که گریه بـر امـام حسین علیه السلام گناهان را مى آمرزد، فکر مى کرد.

همان وقت متوجه شد که شخص عربى که سـوار بـر اسـب اسـت بـه او رسـید و سلام کرد.

روزى در نجف اشرف در مجلسى از حالات امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه الشریف و اشخاصى که بـه حضور ایشان مشرف شده اند, صحبت شد.
در اثناء کلام عالم جلیل آقا سید باقراصفهانى , که از شاگردان فاضل شیخ انصارى است , فرمود: شب چهارشنبه اى , چنانکه معمول مجاورین نجف است , به مسجدسهله رفته وبیتوته کردم .
روز را هم در مسجد ماندم با قصد که عصر به مسجد کوفه بروم و شب پنج شنبه را در آن جا بیتوته کنم و روز بعد به نجف اشرف برگردم .